Cloud computing daagt je uit om op een nieuwe manier naar it te kijken. Het biedt fascinerend nieuwe mogelijkheden. En sommige taken worden zo eenvoudig dat we heel anders kunnen gaan werken. Cloud computing daagt je ook uit om je angst onder ogen te zien. De angst dat de technologie zo ingewikkeld wordt dat we die niet meer kunnen beheersen. De angst dat anderen in onze systemen inbreken.
Voor een deel is de angst gezond. Er wordt te veel, te gemakkelijk, in de cloud geschoven door mensen die nauwelijks besef van risico’s hebben. Van die Bob de Bouwer types die zeggen: ‘Kunnen we dat maken? Nou en of!’. Daar gaan ongelukken van komen.
Toch kun je doorslaan.
Want natuurlijk heeft technologie risico’s. Maar trap niet in de Bob de Beveiliger val: ‘Kan iemand dit hacken? Nou en of’. Alles is te hacken. Je kunt ook om het leven komen bij het oversteken van de straat. Geloof me, ik ken de voorbeelden. Maar gaan we daarom de straat niet meer op?
Cloud computing daagt ook mij uit. Wat is mijn rol nog? In het begin dacht ik eraan om uit de it te stappen, omdat voortaan iedere gebruiker zelf zijn dingen in de cloud kan regelen. Maar ik heb gemerkt dat er toch belangrijke vragen overblijven. Cloud computing daagt mij uit om mijn eigen plek daarin te zoeken, ook als ik niet zeker weet wat de antwoorden zijn.
Cloud security is een grote uitdaging. De verschuivende verantwoordelijkheden zijn een rode draad in mijn cursus cloud security, en ook daar ga je geen pasklare antwoorden krijgen. Je zult opnieuw, telkens opnieuw, zelf moeten overwegen wat jouw verantwoordelijkheid is en wat die van een ander is. Wat heb jij te doen, wat heb je aan een ander te laten? Wat kan jij fout doen, wat kan die ander fout doen, en hoe reageer je daar dan op? En terwijl technologie voortschrijdt, verschuift ook die grens voortdurend, en heb je opnieuw je plek te zoeken. Vaak bestaat dat uit minder zelf doen, en meer toezicht.
En als technologie jouw vak is, dan heb je dat in je. Want de doorsnee it’er heeft al meerdere technologische omwentelingen meegemaakt. Daar kan er echt nog wel een bij.